روزنامه ایران در یادداشتی نوشت: مشاجرات زناشویی از دسته اختلاف نظرات بین دو انسان بالغ قلمداد شده و معمولاً جنبه تهدید واقعی ندارد اما همین عامل گاهی زمینهساز بروز حوادث و درگیری در خانوادهها میشود. برخی مواقع دیده میشود زنان با بیان برخی از جملهها و کلمهها راه را برای ایجاد سوء تفاهم آغـــاز می کنند. به عنوان مثال از به اجرا گذاشتن مهریه می گویند و… که این جملات برای مرد نشانه اعلام جنگ تلقی شده و واکنشهای بعدی آن شامل نزاع، ترک منزل و… می شود.
در اینجا باید اعلام کرد که بالاترین مرحله این غائله، دعواست نه جنگ ! بازهم متأسفانه مشاهده می شود برخی از زوجها نه تنها نسبت به هم کینه ورزی و دشمنی میکنند بلکه در خشونتهای فیزیکی به گونهای با یکدیگر درگیر هستند که گویا در میدان جنگ بوده و از انواع فنون مبارزات رزمی در این جنگ استفاده میکنند.
دعوا بهترین فرصت برای زن و شوهرها است تا یاد بگیرند چگونه به عنوان همگروه با هم کار کنند و متوجه شوند کشمکش چیز خوبی نیست.
هر فردی (خصوصاً در کسوت همسر) باید حداقل زبان بدن خود را بشناسد. به محض اینکه همسر شما زبان بدن شما را تشخیص داد و متوجه عصبانیت شما شد، به جای پاسخ دادن به کلمههایتان، در مقابل این عصبانیتها واکنش نشان می دهد.
ایستادن در حالی که دستهایتان را روی کمر خود گذاشته اید، شکاندن بندهای انگشت خود و دست به سینه ایستادن همه نشانههای عصبانیت هستند و همسر شما آنها را بخوبی تشخیص خواهد داد. رفتارها و واکنشها نیز به اندازه حرفهایی که میزنید مهم هستند. تشخیص این نشانهها بطور اکتسابی صورت گرفته و بازتابهای آن نیز غیر ارادی است. فردی که انگشت خود را به نشانه تهدید به سمت کسی میگیرد، احتمال واکنش هیجانی از سوی مقابل را نیز باید در نظر داشته باشد.
یکی از باورهای غلط در باب خشم این است که افراد دارای سلامت روان خشمگین نمیشوند و اساساً خشم احساس بدی است. ضمن رد این باور غلط باید توجه کرد که اتفاقاً خشم نشانه طبیعی بودن یک انسان است. لیکن مهارت مدیریت کردن آن را باید آموخت. هر انسانی به طور طبیعی دچار خشم و عصبانیت می شود و لزوماً از فروخوردن آن باید پرهیز کرد.
اما اینکه چگونه خشم خود را تخلیه کنیم موضوعی است که با توجه به شرایط افراد، متفاوت است. یعنی اینکه به طور مستقیم جواب خشونت را ندهیم. تحقیقات جدید نشان میدهد پرخاشگری (کلامی وفیزیکی )علاوه بر اینکه خشم را کاهش نمیدهد بلکه باعث افزایش آن نیز میشود.
دور شدن از محل التهاب و خشونت توسط فرد خشمگین، نوشیدن آب نسبتاً خنک ( به منظور خنک کردن دمای بدن )، آرام کردن صدا و… از جمله این راهکارهای «موقت» است که با توجه به این موارد میتوان زندگی آرام و بدون دغدغهای داشت چرا که گاهی همین بیتوجهیها در زندگی و برخوردها و سوءتفاهمهای اشتباه اعضای خانواده با یکدیگر زمینه ساز بروز حوادث و جرایم و درگیری میان افراد می شود.
مصطفی فروتن – روانشناس
http://www.parsine.com/fa/news/265467/%DA%86%D8%B1%D8%A7-%D8%B3%D9%88%D8%A1%D8%AA%D9%81%D8%A7%D9%87%D9%85-%D9%88-%D9%85%D8%B4%D8%A7%D8%AC%D8%B1%D9%87-%D9%85%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%B2%D9%86-%D9%88-%D8%B4%D9%88%D9%87%D8%B1%D9%87%D8%A7-%D8%A8%D9%88%D8%AC%D9%88%D8%AF-%D9%85%DB%8C-%D8%A2%DB%8C%D8%AF