این‌جا برای زنان آسیب‌دیده جا هست!

گر فردی قصد کاهش امنیت فرد دیگری را داشته باشد از اعمالی مثل تحریم ، تضعیف، خلع سلاح،‌آسیب‌رسانی و یا تهدید استفاده می‌کند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران سالها پیش طرحی با عنوان “اسکان موقت زنان” در سازمان بهزیستی وجود داشته که از دفتر امور زنان و خانواده به دفتر آسیب‌دیدگان اجتماعی انتقال پیدا کرد و از سال 92 خانه امن ویژه  زنان اسیب‌دیده و در معرض خشونت خانگی ایجاد شد.
*خشونت ، جرمی که زیاد جدی گرفته نشده است
خشونت خانگی به صورت رفتارهای پرخاشگرانه و تهاجمی درون خانواده تعریف می‌شود که از نظر تاریخی بعنوان یک جرم جدی خشونت آمیز تلقی نشده و در جایگاهی روی می دهد که انسان در آن انتظار گرمی، حمایت، تشویق، عشق و اعتماد دارد که این رفتار پرخاشگرانه همراه  با اعمالش مثل تحریم ، تضعیف، خلع سلاح، آسیب رسانی و تهدید؛ اغلب از سوی مردان نسبت به زنان صورت می گیرد و علت اصلی آن فقدان مهارت های ارتباطی است.
*کاهش اثار خشونت علیه زنان در خانه امن
با توجه به خشونت قابل توجهی که در برخی خانواده‌های ایرانی وجود دارد، راه‌اندازی خانه ی امن توانسته از پیامدهای خشونت علیه زنان بکاهد و چون زنان در معرض آسیب بخاطر  فرزندانشان قربانی شرایط بد خانواده می‌شوند سازمان بهزیستی در خانه های امن جایی را نیز برای فرزندان آنها در نظر گرفته است.
استفاده از خانه های امن باید زمانی مطرح شود که بستر مناسبی برای آموزشی وجود داشته باشد زیرا در بسیاری از موارد جدایی زن از خانواده به صورت اسیب مطرح می‌شود.
زیرا زن می‌داند فضایی وجود دارد که می‌توان به آن پناه برد و به جای حل مساله به دنبال خانه های امن می گردد که این باعث تشدید تشنج در خانواده خواهد شد .
در این باره ولی اله نصر مدیر کل دفتر امور آسیب‌دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی معتقد است: این مراکز لزوما زنان را از محیط خانه جدا نمی‌کند که با کوچکترین اختلافی زن بخواهد منزل را ترک کند بلکه مددکاران شرایط زنان مراجعه کننده را مورد بررسی قرار می‌دهند و طبق تشخیص، فرد مورد نظر در خانه امن اسکان پیدا می‌کند.
*شرایط خاص ورود به خانه امن
طبق تشخیص و تحقیق مددکاران، تنها زنانی وارد این خانه‌ها می‌شوند که در شرایط خاصی هستند ، بی‌پناه مانده‌اند، خشونتدیده و یا در معرض خشونت باشند، سرپناه مناسب نداشته و به بیماری حاد مسری و روانی مبتلا نباشند و در نهایت معتاد و یا تحت تعقیب نیز نباشند.
گفته می‌شود ، زنان خشونت دیده 3 روز تا حداکثر یک ماه می تواند در خانه‌های امن ساکن باشند و بعد از ان یا به خانه‌ی خود بازگردند یا تشکیل زندگی مستقل می‌دهند.
برای کاهش زمان اسکان زنان در خانه‌های امن این خانه باید مهارت‌های کاربردی خود را افزایش دهند، خانه های امن زمانی ارزش پیدا می‌کنند که استانداردهای رفتاری و اضافی را آموزش دهند می دانیم که مهارت برقراری ارتباط و حل مسئله در کتابها نوشته می‌شود اما معمولا این دستور العمل ها کاربردی نیست.

علاوه بر کتابها که بر مهارت افزایی خانواده ها تا حدودی کمک می کند، امروزه شاهد اقدامات موثر ارگان‌های مختلف مانند استانداری، شهرداری ، بهزیستی و … در زمینه اسیب‌های اجتماعی هستیم.
مصطفی فروتن ، جامعه شناس و اسیب‌شناس اجتماعی در این باره می‌گوید: اقداماتی که برای کاهش اسیب‌های اجتماعی از طرف نهادها و سازمان‌ها انجام می‌گیرد به صورت جزیره‌ای است.
زن آسیب‌دیده از خشونت مرد به خانه‌های امن پناه می برد و آموزش مهارت زندگی می‌بیند اما برای مردان که عاملان اصلی ساخت خانه ةای امن است آموزشی در نظر گرفته نمی‌شود!
درست است که خانه امن برای زنان که مورد خشونت، اسیب و یا تهدید قرار گرفته‌اند جا دارد اما امنیت اصلی باید در خانه‌ی برخی از مردانی شکل گیرد که نمی‌توانند خشونت خود را کنترل کنند.
حال پرسش این جاست که سازمان بهزیستی و دیگر نهادهای مربوطه چه کاری را برای مردان خشن و فاقد صلاحیت اخلاقی انجام می دهند تا زنان خشونت دیده هرچه سریعتر و با امنیت و اعتماد کامل به خانه‌های خود بازگردند؟

http://www.yjc.ir/fa/news/5219331/%D8%A7%DB%8C%D9%86-%D8%AC%D8%A7-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D8%B3%DB%8C%D8%A8%E2%80%8C%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%AC%D8%A7-%D9%87%D8%B3%D8%AA