حسادت در حقیقت یک احساس منطقی است که برای همه انسانها اتفاق افتاده و هیچ کسی نیست که حداقل یکبار حس حسادت را تجربه نکرده باشد.
احساس حسادت از جایی سرچشمه میگیرد که انسان نسبت به اجرای بهتر یک فعل یا بهتر دیده شدن، احساس ناتوانی کند. در حقیقت هنگامی که فرد در مقابل موضوعی ناتوان باشد یا توان طرف مقابل از وی بالاتر باشد احساس حسادت شکل میگیرد. انسانها از اوایل دوران کودکی حسادت را تجربه میکنند، اگر با این حس حسادت درست برخورد نشود کودک در خانه دچار افت عملکرد خواهد شد یا در مدرسه افت تحصیلی را تجربه میکند و سرانجام برخورد نامناسب و تقویت این حس میتواند باعث آسیبهای جدی به خود شخص از جمله خودکشی یا آسیب به دیگران حتی دیگرکشی شود. ما همواره در داستانهای سراسر دنیا و حتی قصص قرآنی ماجراهایی از قتل یا آسیب رساندن برادری به برادر دیگر براساس حسادت شنیدهایم و این بدان معنا است که اگر درست و منطقی با احساس حسادت برخورد نشود، میتواند تبعات جبرانناپذیری را به دنبال داشته باشد.
افراد در مواجهه با حسادت معمولاً سه نوع واکنش از خود نشان میدهند؛ واکنش اول که ضعیفترین آن هم است باعث میشود فرد طرف مقابل را تخریب و سعی کند او را از بین ببرد، به عبارت دیگر سعی میکند صورت مسأله را پاک کند. واکنش دوم این است که فرد با دیدن موردی که حسادت ایجاد میکند سعی میکند تواناییهای خود را افزایش دهد و این نوع حسادت باعث پیشرفت وی میشود اما دسته دیگری هم واکنش متفاوتی دارند و در برابر این حس، خشن عمل میکنند. اما برای جلوگیری از آسیبهای حسادت دو راهکار وجود دارد؛ ابتدا راهکاری فردی است، هنگامی که خود شخص متوجه حس نامطلوب حسادت میشود باید مکانیزمی در پیش بگیرد که با استفاده از مهارتهای فردی این حس را به بهترین شکل هدایت کند و در این مسیر میتواند از متخصصان هم کمک بگیرد، اما نگاه دیگر برای پیشگیری نگاهی برونفردی است. خانواده به همان اندازه که نقش مؤثر در ارتقای فرهنگی جامعه دارد میتواند باعث افول ارزشهای فرهنگی جامعه شود.
بسیار پیش آمده که به خاطر چند لحظه غفلت پدر یا مادری یک خانواده از هم میپاشد. پدر و مادری که به دلیل زیبایی بصری نسبت به یکی از فرزندان عشق بیشتری میورزند یا موفقیتهای تحصیلی یکی از فرزندان باعث محبت بیشتر شده و تفاوت قائل شدن پدر و مادر را به دنبال دارد، باید بدانند قیاس ناکارآمد آنها باعث حسادت بیشتر آنها شده و تبعات جبرانناپذیری را به دنبال خواهد داشت. در یک جنایت بر پایه حسادت تنها کسی که مرتکب جرم شده مقصر نیست بلکه گروهی از اطرافیان که باعث بروز حسادت شدهاند هم مقصرند. بنابر این خانواده قبل از آموختن باید مهارتهای فرزندپروری را بیاموزند.
http://www.iran-newspaper.com/?nid=5761&pid=14&type=0