اعتیاد، فقیر و غنی و بی سواد و تحصیلکرده نمی شناسد

     باید بدانیم کسانی که مواد مخدر مصرف می کنند با افرادی که محرک مصرف می کنند دو دنیای متفاوت دارند. شعاری که بین توزیع کنندگان و فروشندگان ماده محرک و خانمانسوز شیشه وجود دارد این است که این مواد مرفین ندارد پس اعتیادآور نیست. از سوی دیگر یکی از دلایل گرایش وسیع جوان ها در تمام دنیا این است که مصرف مواد محرک صنعتی را با روحیات خود سازگارتر می دانند اما هروئین و تریاک را بیشتر مردم به بدی می شناسند و بار منفی دارد اما شیشه را به عنوان ماده مخدر وحشتناک با زیان های غیرقابل جبران نمی شناسند. باید توجه داشت که مخدر، انزوا تولید می کند اما محرک هیجان می آفریند و متاسفانه برخی از نوجوانان و جوانان به بهانه درس خواندن و شب زنده داری این ماده را مصرف می کنند. از سوی دیگر به دلیل این که زمان مصرف این ماده کوتاهتر از تریاک و هروئین است خطر دیده شدن از سوی دیگران کمتر و روش مصرف آن ساده تر است.

     مهمتر از همه قیمت آن نسبت به اثری که ایجاد می کند پائین تر است، پس طرفداران بیشتری داشته و سطح وسیع تری از جامعه را دربرمی گیرد. برای اینکه به ریشه یابی حوادث و اتفاقاتی که براثر مصرف موادمخدر و محرک رخ می دهد بپردازیم ابتدا باید به تاثیراتی که مصرف این مواد بر افراد می گذارد اشاره کنیم.
نخستین تاثیر، بحث فیزیکی آن و تحت الشعاع قرار دادن ساختار عملکرد مغزی است.

    تمام اتفاقات پیرامون ما توسط حواس دریافت می شود و واکنش هایی که فرد از خود بروز می دهد ناشی از ادراک اوست. احساس و ادراک نیز دو مقوله جدا اما به هم وابسته هستند، مصرف کننده شیشه احساس دارد اما ادراک ندارد یعنی نمی تواند اتفاقات را تحلیل کند، چرا که به عملکرد مغزش آسیب جدی وارد شده است.

     یکی دیگر از تاثیرات مواد مخدر، آسیب روانی است. خطرپذیری بالا، هیجان خواهی، افسردگی و ناپایداری عاطفی ازجمله تاثیراتی است که براثر مصرف این مواد رخ می دهد، از آنجا که این افراد نگاه مثبتی به آینده ندارند به شکل غلو شده ای احساس پوچی و بی هدفی می کنند.

     اما سومین تاثیر مصرف این مواد اثرات منفی اقتصادی بر زندگی فرد معتاد است.
از آنجا که این افراد از جنبه فیزیکی و روانی آسیب دیده و در اجتماع فردی پایا نیستند ناخودآگاه به سوی فقر، اضمحلال شخصیتی و بیکاری رفته و به ناچار جز رو آوردن به تجارت کثیف موادمخدر راه گریز دیگری نخواهد داشت، اما گذشته از تاثیرات سه گانه مواد مخدر بر مصرف کننده، یک سری عوامل مستعدکننده نیز باید وجود داشته باشد تا فرد به این ماده گرایش بیشتری پیدا کند. این عوامل عبارتند از: تاثیر خانواده، گروه همسالان، عوامل فرهنگی، اجتماعی، بیماری های روانی و مصرف داروهای غیرمرتبط در سنین پائین تر.

     درباره این پرونده نیز باید گفت: تاثیر گروه همسالان بر یکدیگر قابل لمس تر است زیرا فقدان ادراک صحیح فضا را به حدی تحریک کننده و مسموم می نماید که امکان وقوع هر آسیب جدی وجود دارد. گذشته از بحث گروه همسالان، خانواده نیز که مجموعه ای از تعاملات اجتماعی است بر گرایش فرد به مواد مخدر تاثیر دارد. خانواده هایی که به دلیل درآمدهای بالاو شاید هم نامشروع افراط در مصرف را نشانه تجدد می دانند از جمله خانواده هایی هستند که بیشتر در دام اعتیاد گرفتار می شوند. از سوی دیگر موضوع تهاجم فرهنگی و برنامه ماهواره ها نیز که براساس سوءنیت ساخته و پخش می شود از دیگر عوامل موثر در گرایش جوان ها به اعتیاد است. این برنامه ها در واقع با ارائه نکردن آموزش های بنیادی به خانواده ها و به عبارت بهتر با آموزش غیراصولی زندگی، خانواده ها را به گمراهی می کشند.

     با نگاهی به این جنایت شوم درمی یابیم ابتلابه این بلای خانمانسوز سن، جنس، فقیر و غنی و عالم و بی سواد نمی شناسد. وقتی مغز از کار می افتد مصداق آن همین می شود که یک مهندس جوان و یک دکتر داروساز اینگونه با یکدیگر درگیر می شوند و فاجعه ای جبران ناپذیر به بار می آید. اما اگر آموزش های قانونمند به صورت منسجم و متناسب با نیاز امروز اجتماع برنامه ریزی و ارائه شود می توان از حجم زیاد آسیب ها پیشگیری نمود. به طور معمول کسانی در دریا غرق می شوند که به قابلیت و مهارت خود در شنا ایمان دارند اما زمانی متوجه خطر می شوند که دیگر دیر شده و در میان امواج گرفتار شده اند، پس بهتر است در هر سن، جنس و شرایط زندگی و تحصیلی مراقب باشیم و احتیاط را رعایت کنیم.

 روزنامه ایران، شماره 5131