متدولوژی زندگی برتر مصطفی فروتن ؛ روانشناس ، مدرس و محقق علوم رفتاری
هر انسانی در طول زندگی خود بارها اتفاق و خاطره های بد را تجربه کرده است. در حقیقت فضایی در ذهن ما به نام ناخودآگاه وجود دارد که هر اتفاق و هر آنچه از زاویه چشم آدمی می گذرد در ناخودآگاه ضبط و نگهداری می شود و گاهی یک محرک یا یک تلنگر آن اتفاقات را که به خاطراتی خوشایند یا ناخوشایند تبدیل شده دوباره زنده می کند. زنده شدن خاطرات مثبت همواره مورد رضایت ماست اما مشکل زمانی اتفاق می افتد که با خاطرات ناخوشایند و اتفاق های عذاب آور زندگی روبه رو می شویم. تصاویر نامطلوب و اتفاق های ناگواری که برای انسان پیش می آید می تواند تاثیر ناگواری بر زندگی شخص بگذارد.
آنچه در باور همگان وجود دارد این است که در هر صورت خاطرات و اتفاقات ناخوشایندی که پیش می آید تنها در یک گستره زمانی در ذهن ما می ماند و پس از گذشت زمان به مرور کمرنگ می شود به اصطلاح انسان سرد می شود. این باور تا حدودی درست است، اما در بسیاری از تلخی های زندگی یا فقدان برخی عزیزان یا حادثه ای ناگوار همچون مشاهده سقوط یک هواپیما و سوختن مسافران آن ممکن است به مرور زمان نه تنها برای فرد عادی نشود بلکه باعث بروز واکنش هایی از جانب وی شود.اگر با گذشت زمان، تلخی ها و ناکامی ها کمرنگ نشود به اختلال پس از حادثه تبدیل می شود.این اختلال فرد مبتلارا درگیر واکنش های نامطلوبی می کند که زندگی اش را تحت تاثیر قرار می دهد. در چنین شرایطی فرد سعی می کند از هر راهی استفاده کند و خود را نجات دهد که دچار تبعات بعدی آن می شود.واقعیت این است که گذشت زمان روی فولاد اثر می گذارد اما نمی تواند خاطره ای را از ذهن انسان پاک کند و تنها باعث می شود غباری روی خاطرات فرد بنشیند. بنابراین اگر شیوه مناسبی برای رویارویی با اتفاقات نامطلوب زندگی اتخاذ نشود آن ها به آتش زیر خاکستر تبدیل می شوند.نکته مهم و قابل توجه در رویارویی با خاطرات خوشایند این است که شیوه درمان باید متناسب با نوع آن انتخاب شود.گاهی از تکنیک های تصور خیالی و نقش درمانی استفاده می شود گاهی روان درمانی و گاهی نیز درمان های دارویی و… به کارگرفته می شود اما آنچه مسلم است اینکه یک رویکرد و دیدگاه منطقی در زندگی می تواند فرد را از ابتلابه اختلالات پس از حادثه نجات دهد زیرا کمترین دستاورد اختلال پس از حادثه افسردگی و اضطراب است.کسی که در همه مسائل منطق را سرلوحه قرار دهد و از تمرکز کامل روی ناگواری ها بپرهیزد به عبارت دیگر مدام به اتفاق های ناخوشایند زندگی اش یا صحنه های دلخراشی که دیده است فکر نکند می تواند راحت تر از دیگران خاطرات ناخوشایندش را به فراموشی بسپارد.البته استفاده از رژیم غذایی مناسب و دارای ویتامین های گروه B و C نیز می تواند روان درگیر را تا حدودی آرام کند.البته نباید فراموش کرد به جای اینکه حل مساله را به زمان بسپاریم می توان با مداخله موثر روانشناس یا روان درمانگر از پیامدهای بعدی اتفاق جلوگیری کرد.
http://www.iran-newspaper.com/?nid=5733&pid=11&type=0