شکاف بین نسل ها بسترهای تشدید آسیبهای اجتماعی جوانان
آسیب های اجتماعی, خانواده, فرزند پروری
2,447 Views
فرهیختگان/حسین جمشیدیان: این روزها بازار اعلام انواع آسیبهای اجتماعی توسط مسوولان و کارشناسان آسیبهای اجتماعی داغ است. از بالا رفتن سن ازدواج و افزایش آمار طلاق گرفته تا اعتیاد به مواد مخدر صنعتی.
اما در این میان نکتهای که شاید از نگاهها مغفول مانده ولی میتوان از آن بهعنوان بستری برای تشدید آسیبهای اجتماعی نام برد، وجود شکاف بین نسلهاست.
مصطفی فروتن، رفتارشناس، بحث شکاف بین نسلها را یکی از معضلها و بسترهای تشدید آسیبهای اجتماعی دانسته و میگوید: در سال گذشته چهار درصد جمعیت کشور را افراد سالمند بالای ۶۰ سال و ۳۵ درصد جمعیت را افراد بین ۲۴ تا ۳۵ ساله تشکیل میداد که این قشر، بخش گستردهای از والدین کشور را تشکیل میدهند. متاسفانه وقتی والدین با فرزندان خود فاصله رفتاری و موقعیت اجتماعی متفاوت داشته باشند، رابطه متقابل مناسبی بین فرزندان و والدین شکل نمیگیرد و حرف یکدیگر را نمیفهمند.
وی ضمن اشاره به تاثیرپذیری جوانان و نوجوانان از اطرفیان خود میگوید: زمانی که والدین ترجیح میدهند دلیل بروز مشکلات اجتماعی را پیدا نکنند و به اصطلاح فقط صورتمساله را پاک کنند، کودکان، نوجوانان و جوانان با نگاه به اطرافیان خود اقدام به الگوگیری میکنند برای مثال در مساله ازدواج زمانی که فرد به اطرافیان خود نگاه میکند و سختیهای زندگی مشترک زناشویی را میبیند، دید منفی نسبت به ازدواج پیدا میکند.
فروتن ادامه میدهد: فرزندان وقتی مشکلات را میبینند، چون آموزشها و مهارتهای لازم زندگی را یاد نگرفتهاند زندگی مشترک زناشویی را یک زندگی سرشار از مشکل و سختی تصور میکنند.
این آسیبشناس، دیگر نکته فراموششده خانوادهها را برخورد غیراصولی با دوره بلوغ فرزندان عنوان کرده و میگوید: خانوادهها در برابر بلوغ فرزندان خود رفتار علمی و اصولی از خود نشان نمیدهند و نمیتوانند به فرزندان خود آموزشهای لازم را بدهند.
به گفته وی زمانی که خانوادهها نتوانند آموزشهای لازم در دوره بلوغ را به فرزندان خود بدهند، فرزندان یا دوره بلوغ خود را بدون آگاهی و با رفتارهای نادرست طی میکنند یا از گروه همسالان خود و وسایل ارتباطجمعی اطلاعات و آموزشهای ناکافی و نادرست فرامیگیرند.
این آسیبشناس به جای خالی آموزش و مهارتهای لازم زندگی در کتابهای درسی و مراکز آموزشی اشاره کرد و افزود: در مراکز آموزشی همچون مدارس، هنرستانها و دانشگاهها، کودکان و فرزندان بسیاری از علوم را یاد میگیرند ولی خبری از آموزش مهارتهای زندگی به میزان کافی و نحوه مناسب تدریس نیست. مهارتهای زندگی باید از دوران کودکی به فرزندان داده شود تا این آموزشها در جوانان نهادینه شود.
فروتن توجه بیجای برخی از خانوادهها به فرزندان را یکی از معضلات موجود در خانوادهها دانست و گفت: والدین صرفنظر از وضعیت اقتصادی، توقعهای بیجای کودکان و فرزندان خود را بدون هیچ منطقی برآورده میکنند؛ خرید موبایل در دوره دبستان، خرید لپتاپ در دوره راهنمایی و ماشین در دوره دبیرستان برای فرزندان نمونههایی از توجههای بیجای خانوادهها به فرزندان است.
فروتن تحصیلات با هدف مدرکگرایی را نیز معضلی بزرگ دانست و خاطرنشان کرد: یادگیری علم، معرفت را به دنبال دارد و زمانی که یک جوان به کیفیت تحصیلات خود اهمیت میدهد، شناخت خوبی از محیط اطراف خود پیدا میکند و در رفتار خود کمتر دچار اشتباه میشود.
خبرگزاری فرهیختگان