ازدواج با وساطت مشاوران و روانشناسان

قصد ازدواج دارید ولی نگرانید نکند در انتخابتان اشتباه کنید. یادتان می‌آید که چندی پیش سایت همسان گزینی به نشانی« hamsan.tebyan.net» به همین منظور طراحی و رونمایی شد؟ وارد سایت می‌شوید و برای ازدواج ثبت نام می‌کنید. در این سایت فایل راهنمایی وجود دارد که براساس آن 10 فرم مخصوص را که شامل اطلاعات شخصی، ظاهری، خانوادگی و اقتصادی…است، را پر می‌کنید.بعد از اینکه عضو سایت شدید از شما دوآزمون روانشناختی گرفته می‌شود.7 تا 10 روز بعد برای مصاحبه دعوت می‌شوید. پس از طی کردن این مراحل، اطلاعات شما به وسیله معرف بررسی می‌شود و براساس شاخص‌های فرد متقاضی، با فردی که معرفین به شما معرفی می‌کنند ملاقات می‌کنید وبقیه ماجرا به خانواده دو طرف سپرده می‌شود.
معاونت جوانان از سایت همسان گزینی که از 25 خردادماه راه‌اندازی شده به‌عنوان تنها سایت معتبر، علمی و حرفه‌ای یاد می‌کند که واسطه هایی را به جوانان معرفی کند تا به عنوان مشاور کمک حال آنها باشند.  سایتی که به گفته زهره حسینی، مدیر طرح ملی همسان گزینی، واسطه‌های ازدواج مثل استادان دانشگاه، مشاوران و روانشناسان را که برای 3هزار نفر واسطه ازدواج  شده‌اند، به کار گرفته است. اما دراین باره که «اطلاعات فرد متقاضی در این سایت چقدر می‌تواند شفاف و حقیقی باشد؟»حسینی پاسخ روشنی نمی‌دهد، اما می‌گوید، دراین سایت، چون شاخص‌های همسان گزینی تعریف شده و آزمون‌های استاندارد روانشناختی دارد می‌تواند یک ازدواج آگاهانه و پایدار صورت بگیرد؛ هرچند، اطلاعات ما صد درصد کامل نیست و مسئولیت برعهده خانواده‌هاست.
حسینی با اشاره به این که از ابتدای سایت به صورت پایلوت و آزمایشی تاکنون 15 هزار نفر در سایت همسان گزینی ثبت نام کرده‌اند (که البته رقم قابل توجهی برای یک سایت در حد ملی نیست) می‌گوید، بیشتر مراجعان آقایان بوده‌اند. البته گروه‌های سنی متفاوتی از جوان تا حتی میانسال نیز در این سایت ثبت نام کردند.
حسینی افزود: «پیشنهاد ما حداقل سه تا 6  ماه است تا دو طرف همدیگر را بشناسند و بعد ازدواج کنند. البته بعد از ادواج زوج‌ها رها نمی‌شوند بلکه هر 6 ماه یک بار آزمون سنجش میزان رضایت از زناشویی از آنها انجام می‌شود.»
اما برخی ازروانشناسان مثل مصطفی فروتن، براین باور است که ازدواج بحثی نیست که با ابزار بتوان آن را سنجید. به گفته او، واژه «همسان» در ازدواج یکی از اصلی ترین نکاتی است که متأسفانه از گذشته بی‌توجهی به آن موجب دردسرهای بزرگی در زندگی شده است؛ چراکه نبودن تناسب بین دو فرد خطرناک است.
فروتن معتقد است، اساساً ازدواج، مبتنی بر شناخت و تعامل است. شناخت درفضاهای مجازی به صورت بزرگنمایی مطرح است چون هیچ شناخت رودررویی انجام نمی‌شود.ولی یک خطر بزرگ دارد و آن اینکه متأسفانه مراجعین به این سایت‌ها یادشان می‌رود که این سایتها تنها نقطه آغازین است نه تأیید صلاحیت فرد. فروتن این نکته را نیز یادآور شد که براساس مستنداتی که وجود دارد، از این‌گونه فضاها معمولاً استفاده ابزاری و غیر اصولی  می‌شود و همین امر موجب می‌شود تا سایت‌ها مخدوش شوند؛ از این رو نمی توان خیلی خوشبین بود.

http://iran-newspaper.com/?nid=5966&pid=4&type=0